Kwetsbaarheden in beeld: waarom vulnerability management stap 1 is naar digitale veiligheid

De druk op organisaties neemt toe, onder andere door wet- en regelgeving zoals NIS2. Tel daarbij op dat 1 op de 4 bedrijven vroeg of laat wordt geraakt door een cyberaanval. En je begrijpt: inzicht in je zwakke plekken is geen luxe meer, maar een basisvoorwaarde. “Je kunt pas actie ondernemen als je weet waar het risico zit. Vulnerability management is letterlijk stap 1. Zolang je niet weet waar je risico’s zitten, weet je ook niet waar je bescherming tekortschiet”, legt Nick Snabel, cybersecurityspecialist bij UniProfs, uit.

Met behulp van geautomatiseerde tools worden systemen, werkplekken en andere IT-assets voortdurend gescand op bekende kwetsbaarheden. Denk aan verouderde Windows-installaties, third-party software die niet meer wordt ondersteund of apparaten die essentiële beveiligingsupdates missen.

Elke kwetsbaarheid krijgt een score op basis van impact en risico (CVE-rating), zodat je als organisatie weet welke risico’s direct moeten worden aangepakt. Nick: “De tool signaleert, wij rapporteren. Wat je ermee doet, is aan jou. Maar geen actie ondernemen, is geen optie meer.”

Op elk device staat een kleine agent die continu scant: dagelijks of zelfs ieder uur. Zodra er iets opvalt, wordt dat inzichtelijk gemaakt in een rapport. Organisaties ontvangen elk kwartaal (of een andere frequentie, indien gewenst) een overzicht van hun kwetsbaarheden en de status van verbeteracties. Geen dikke rapporten vol jargon, maar heldere inzichten met concrete actiepunten.

1. Verouderde Windowsversies
2. Niet-gepatchte third-party software (zoals Firefox of Chrome)
3. Software die niet langer wordt ondersteund
4. Niet-geconfigureerde security-baselines
5. Onvolledige updates of ontbrekende endpointbeveiliging

En ja, daar kun je direct op acteren.

Vulnerability management is (nog) geen harde verplichting. Maar dat is een kwestie van tijd. NIS2 eist dat organisaties weten waar hun risico’s zitten. En dat betekent: inzicht, monitoring en actie.
Nick vult aan: “Of je nou werkt met ons of een andere partij, je moet dit gewoon geregeld hebben. Anders blijf je reactief en kwetsbaar. En dat is niet meer van deze tijd.”

Vulnerability management hoort bij stap 1. Daarna komt pas protectie, detectie, reactie en herstel. Zonder deze eerste laag ontbreekt het overzicht en loop je als organisatie continu achter de feiten aan. Je hebt geen fancy dashboards of dure consultancy nodig.